مجتبی حیدری کارگردان مستند «من زنده برگشتم» بیان کرد که این فیلم روایتگر زندگی سوخت‌بران و مشکلات اقتصادی منطقه‌ای در سیستان و بلوچستان است.
مجتبی حیدری کارگردان مستند کوتاه «من زنده برگشتم» جدیدترین تولید مرکز مستند سوره که در بخش مسابقه کوتاه پانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه این اثر درباره سوخت‌بری و قاچاق سوخت و جدی‌ترین کاری است که تاکنون در حوزه مستند انجام داده است، بیان کرد: یکی از مسائل استان سیستان و بلوچستان سوخت‌بری و قاچاق سوخت است و همیشه یک ابهامی درباره این موضوع که به حوزه اشتغال مربوط می‌شود، وجود داشته است.
وی ادامه داد: ما در اکثر تولیدات رسانه‌ای مردم این منطقه را سوار بر نیسان در حال سوخت‌بری و در موقعیت‌های مختلف دیده‌ایم به گونه‌ای که در دل دیگران ترس و وحشت ایجاد می‌کنند. من هم در سال‌های دور از آن‌ها می‌ترسیدم و فکر می‌کردم از ماشین خود اسلحه در می‌آورند و همه را به رگبار می‌بندند اما اولین بار که به شهرستان سرباز منطقه‌ای به نام کافه بلوچی که سوخت‌برها در آن منطقه بار می‌زنند و به سمت مرز حرکت می‌کنند، رفتم متوجه شدم که چه قدر حرف‌های ناروا پشت سر اهالی این منطقه زده می‌شود.
کارگردان مستند کوتاه «من زنده برگشتم» با اشاره به اینکه این مستند در مسیری که تا پاکستان طی کرده، شکل گرفته است، مطرح کرد: من قصه‌ای ننوشتم که بخواهم بر اساس آن فیلم‌برداری کنم در حقیقت همه ابعاد برایم ناشناخته و حتی ممکن بود، برنگردم. باید بگویم که مستندتر از این نمی‌شد چنین موضوعی را بررسی کرد.
حیدری با بیان اینکه دوستانش در منطقه سیستان و بلوچستان دائماً به او درباره رفتن به لب مرز برای ساخت مستند هشدار می‌دادند، اظهار کرد: برای رفتن به لب مرز با اهالی سیستان و بلوچستان مشورت کردم و باید بگویم همه به اتفاق می‌گفتند نرو و فراموش کن. چراکه احتمال اینکه برنگردی، زیاد است و ما هم نذر و نیاز می‌کنیم تا بچه‌هایمان باز گردند اما با این حال فردی را در مرز به من معرفی کردند و گفتند به این فرد که یکی از اهالی سیستان و بلوچستان بود، زنگ بزنم و هماهنگ کنم که اگر برایم اتفاقی افتاد از من حمایت و مراقبت کند. زمانی که با ایشان صحبت می‌کردم، صدای تیراندازی آمد و شب متوجه شدم ایشان همراه دو پسرش کشته شدند.
وی ادامه داد: به این موضوع پی بردم که مرگ عزیزان در این منطقه عادی شده است، این وحشتناک‌ترین اتفاقی بود که در عمرم دیدم، با این حال مصمم شدم که مستند «من زنده برگشتم» را بسازم.
کارگردان «من زنده برگشتم» با اشاره به مشکلات سوخت‌بری در منطقه سیستان و بلوچستان تصریح کرد: سوخت‌بران با نیسان از میان کوه‌ها و صخره‌های بلند عبور می‌کنند و اگر یک ماشین خراب شود، همه ماشین‌ها باید بایستند. هزار اما و اگر خطرناک از جمله حمل ۲ هزار لیتر گازوئیل که بمبی متحرک است، در انتظار این افراد است و در نهایت هم پول ناچیزی دستشان را می‌گیرد که بیشتر آن را باید خرج تعمیرات ماشین‌های خود کنند اساساً سؤال اصلی اینجاست که چرا این افراد که هموطن ما هستند برای تأمین حداقل‌های زندگی باید در این وادی خطرناک قدم بردارند.
حیدری با بیان اینکه به کار بردن واژه قاچاقچی برای این افراد درست نیست، اظهار کرد: اقتصاد عجیبی در آن منطقه در جریان است که هیچ مسئولی هم به فکر آن نیست اما راحت از واژه قاچاقچی برای افراد استفاده می‌کنند، بسیاری از افرادی که در راه سوخت‌بری عزیز از دست داده‌اند، معتقدند کسی که برای کسب روزی حلال رفته اما کشته شده است، شهید محسوب می‌شود. ما بسیار با این مردم مهربان، غیور، مهمان‌نواز، پُر از رنگ و عاطفه و بی‌نظیری که دولت‌ها هیچ کاری جز حرف زدن برای آن‌ها نکرده‌اند، فاصله داریم.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با بیان اینکه بخش بزرگ و گمشده مستند تحقیق و پژوهش است، مطرح کرد: من و عده‌ای از همکارانم از سال ۹۷ آژانس عکس مستند سو را تأسیس کردیم که اساس کار آن تحقیق و پژوهش است در حقیقت پژوهش از اینترنت و تلفن آغاز و به بازدید میدانی ختم می‌شود. جوانانی در این آژانس مشغول به کار هستند که آینده این کار را ترسیم می‌کنند یعنی با شناخت و آگاهی انتخاب می‌کنند و دست روی سوژه می‌گذارند آن‌ها تنها به دنبال انعکاس سوژه نیستند بلکه قصد دارند راه‌حلی برای مشکلات پیدا کنند.
کارگردان «من زنده برگشتم» با بیان اینکه این مستند اولین همکاری او با مرکز مستند سوره است، بیان کرد: وقتی این مستند را برای یاسر فریادرس مدیر این مرکز ارسال کردم، بدون مکثی پذیرفت و از ما حمایت کرد خوشحالم هنوز کسانی هستند که توجه به مشکلات مردم برایشان در اولویت قرار دارد.
حیدری در پایان مطرح کرد: خوشحالم که این مستند در جشنواره «سینماحقیقت» به نمایش در می‌آید البته «من زنده برگشتم» ممکن است خوشایند برخی‌ها نباشد چراکه تا به حال کسی اینگونه به سراغ چنین موضوعی نرفته است اما امیدوارم این مستند باعث توجه به وضعیت و معیشت مردم شهر سیستان و بلوچستان شود.