نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «۵۲ هرتز» با حضور ابراهیم اصغری تهیه‌کننده، مهشید جوادی بازیگر، ابوالفضل نباتی مدیر فیلمبرداری، علی علایی منتقد و علی زادمهر مجری و کارشناس نشست عصر روز چهارشنبه ۹ اسفند در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.
به گزارش شقایق فتاحی خبرنگار پایگاه خبری هنر مانا علی علایی منتقد سینما در ابتدای این جلسه گفت: من سال‌های زیادی در گروه هنر و تجربه فیلم‌هایی در سبک‌ها و ساختارهای متفاوت دیده‌ام. نوع برخورد ما با فیلمهای گروه هنر و تجربه متفاوت است. فیلمهای زیادی را خوشبختانه در این گروه به تماشا نشسته‌ام و ارتباط صمیمانه‌ای با فیلم‌سازان حاضر در این گروه برقرار کرده‌ام.
وی با اشاره به اکران فیلم «۵۲ هرتز» در گروه هنر و تجربه گفت: فیلم روایتی سرراست دارد. اینکه عوامل گونه ملودرام را انتخاب کرده‌اند برای من جالب است، چراکه در فیلمهای این گروه عموما این موضوع به چشم نمی‌خورد. اخیرا با فیلم‌سازان اولی روبه‌رو هستیم که فیلم‌هایی پر کاراکتر می‌سازند. در فیلم، شیمی رابطه میان شقایق فراهانی و فرزندش برقرار شده است. در ظاهر کاراکتر‌ها ارتباطی ارگانیک ندارند اما در نهایت پازلی را کامل می‌کنند. زمانی که قصه به صورت کلاسیک روایت می‌شود، اصولی مشخص به کار گرفته می‌شود. در صورتی که هنگام به کارگیری خرده پیرنگ‌ها، ماجرا متفاوت است.
علی علایی در ادامه این نشست گفت: اساسا آنچه که در ذهن مخاطبان حرفه‌ای وجود دارد این است که سبک فیلمبرداری و اصلاح رنگ و موارد دیگر باید تا پایان حفظ شود و شناسنامه‌‌ای برای آن طراحی شود. اما گاهی به دلیل نوع روایت باید این موارد شکسته شود. معمولا نشان دادن توهم و دنیای خواب و خیال چندان خوب نشان داده نمی‌شود. در فیلم با توجه به اکت‌هایی که کارگردان برای بازیگر در نظر می‌گیرد، این توهم نشان داده می‌شود و زبان بدن خود به مخاطب آدرس می‌دهد که در حال تماشای توهم هستیم. همچنین قاب بندی بخش راه‌آهن فراتر از مقوله زیبایی شناسی قابل ارزیابی است. کاربرد قاب و نوع به کارگیری لنزها در این فیلم قابل تحلیل است.
علی علایی با بیان اینکه ساختار متکی بر خرده پیرنگ باید اصول خود را رعایت کند و این ساختار دارای تعدد قهرمان و کشمکش درونی است، ادامه داد: بر خلاف این ساختار، فیلم دارای پایان بسته است، با این وجود بخش‌های از ساختار متکی بر خرده پیرنگ را نیز در خود دارد.
این منتقد بیان کرد: بخشی که آقای غفارمنش وارد می‌شود ورود خوبی دارد و نمی‌شود شخصیت او را حدس زد. او بازی خوبی دارد و بخش مربوط به او، جنس دیگری در فیلم دارد. این فیلم یک بسته‌بندی و پکیچ درست دارد. قصه‌ها در جهت شاه پیرنگ اصلی به خوبی شکل گرفتند و یکدست هستند. در فیلم از موسیقی و ترانه‌های خوبی استفاده شده که انتخاب‌های خوبی هستند و من نمی‌دانم چرا در فیلمهای ایرانی از ترانه و موسیقی پرهیز می‌کنند.
ابراهیم اصغری تهیه‌کننده فیلم «۵۲ هرتز» نیز گفت: این فیلم حاصل زحمت تعداد زیادی جوان است. «۵۲ هرتز» چهار سال پیش ساخته شده است برای ساخت فیلم اول مشکلاتی وجود دارد و بعد از اتمام پروژه نیز بیماری کرونا فراگیر شد و روند اکران را با تأخیر مواجه کرد.
وی ادامه داد: عموما من را به واسطه فعالیت در حیطه سینمای دفاع مقدس می‌شناسند. اما به نظر من امروزه پرداختن به مسائل جوانان بسیار مهم است و دفاع از حقوق جوانان در جامعه اهمیت دارد. جوانان کشور امروز نیاز به حامی دارند و مهم‌ترین حامیان آن‌ها هنرمندان هستند.
تهیه‌کننده «۵۲ هزتز» افزود: ایده فیلم درباره سه جوان است که هر کدام به صورت ناخواسته درگیر مشکلاتی هستند و این موضوع مهم‌ترین ویژگی فیلم است. خصوصا که در فیلم شخصیتی بازمانده از جنگ حضور دارد که بر روی یکی از پرسوناژها تأثیر می‌گذارد.
اصغری افزود: این نوع فیلم‌ها که بتوانند حرف دل جوانان را بزنند، به شدت در جامعه مورد نیاز هستند و این مسئله یکی از رسالت‌های سینما است.
این تهیه‌کننده ضمن تشکر از گروه هنر و تجربه که شرایط اکران این فیلم را فراهم کردند گفت: فیلمهای هنر و تجربه به دلیل نوع نگاه متفاوت نسبت به سینمای بدنه می‌تواند سطح سینمای ایران را ارتقا دهد و به همین دلیل آثار فرهنگی برای اکران در گروه هنر و تجربه مناسب‌تر هستند.
ابوالفضل نباتی مدیر فیلمبرداری این اثر نیز گفت: عوامل فیلم «۵۲هرتز» همگی جوانانی دهه شصتی بودند. طرحی که سجاد شهریاری در ابتدا با من مطرح کرد، دغدغه جوان‌ها و سه قشر متفاوت از میان آن‌ها بود. متأسفانه بیماری کرونا مشکلات زیادی برای اکران به وجود آورد. اما خوشحالم که این فیلم بایگانی نشد و امروز به تماشاگران عرضه شده است.
ابوالفضل نباتی مدیر فیلمبرداری «۵۲ هرتز» با اشاره به چالش‌های فیلمبرداری این فیلم گفت: سجاد شهریاری چندین سکانس پلان با تروکاژهای داخل صحنه طراحی کرده بود که به واسطه آن‌ها، از فرم و روایت کلاسیک جدا می‌شدیم. رسیدن به این ویژگی، با سختی حاصل می‌شود. دشواری‌هایی وجود داشت که سجاد پای آن‌ها می‌ایستاد. بسیاری از صحنه‌ها به صورت بدون قطع برگزار می‌شد و این مسئله چالش اصلی ما در این فیلم بود. خوشحالم که حاصل آنچه فکر می‌کردیم به گونه‌ای در تدوین شکل گرفته است که مخاطب همراه اثر باقی می‌ماند.
نباتی افزود: من دو نسخه با هماهنگی آقای اصغری دیده بودیم که چندان مورد توجه گروه نبود. اما نسخه فعلی باعث همراهی مخاطب می‌شود و راضی‌کننده است. مواردی در بخش اصلاح رنگ همچنان وجود دارد و در تلاش هستیم تا آن‌ها را رفع کنیم. امیر غفارمنش و سجاد شهریاری بسیار برای این فیلم زحمت کشیده‌اند.
مهشید جوادی بازیگر این فیلم نیز گفت: پیش از این فیلم تنها در یک سریال با نام «آنام» به کارگردانی جواد افشار بازی کرده بودم. فیلم‌نامه برای من اهمیت زیادی دارد. هنگامی که فیلم‌نامه این اثر را خواندم، برایم جالب بود چراکه مدتی بود برای من این سؤال وجود داشت که چگونه انسان‌ها تصمیم می‌گیرند کلیه خود را بفروشند و برایم جالب بود که نقش محیا را خودم بازی کنم. تنها دلخوری من این بود که چرا این فیلم اکران نمی‌شود و امروز خوشحالم که این فیلم به روی پرده رفته است. از نتیجه فیلم راضی هستم و به نظرم فیلمی شسته رفته و مقبول است.
وی درباره فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری گفت: من دوسال کار نکردم و به سمت تئاتر رفتم و سال گذشته در دو نمایش و فیلم کوتاه ایفای نقش کردم. در سال جدید نیز در دو سریال شبکه خانگی بازی کردم که قرار است به زودی پخش شود. علت کم‌کاری من، بخشی به دلیل تصمیم شخصی و بخشی نیز برای من دغدغه ایفای نقش‌های مناسب بود.
در ادامه این نشست عوامل فیلم به سؤالات مخاطبان پاسخ دادند.
سجاد شهریاری کارگردان فیلم بدلیل بیماری نتوانست در نشست حضور پیدا کند. شقایق فراهانی نیز که بدلیل ترافیک و بارش برف نتوانسته بود در نشست حضور پیدا کند طی تماس تلفنی از مخاطبان عذرخواهی کرد.